مهارتش در سلاح های جنگی مثال زدنی بود
نوید شاهد آذربایجان غربی؛ سخن گفتن از شهید و شهادت آنقدر سخت ولی شیرین است که هرچه میگوئی دلت سیر نمی شود.آن هم هنگامی که نام شهدای مدافع حرم در میان باشد همان هایی که برای دفاع از اسلام و اهل بیت پیامبر (ص)جان و مال خود را نثار کردند تا گزندی به اسلام نرسد.
شهید «اسماعیل شجاعی» هفتم تیرماه 49 در روستای قره داغ در یک خانواده فقیر و تهیدست در نزدیکی شهرستان بوکان چشم به جهان گشود و بعد از چند سال به روستای نوبار واقع در جاده بوکان –مهاباد مهاجرت کردندو تحصیلات ابتدائی و راهنمایی را در روستای نوبار گذراند ولی با شروع جنگ تحمیلی و سوختن مدارس نتوانست به پایان برساند و تنها مدرک تحصیلی باقی مانده از ایشان سوم ابتدائی می باشد.وی با اصرار پدر و مادر نزد عموی خود در شهرستان بوکان رفت و ایام نوجوانی را در آنجا سپری کرد و بعد از آرام شدن روستا ها به روستای نوبار برگشت.
در سال 1366ازدواج کردند .ازدواج شهید شجاعی در منزل عموی بزرگوارشان برگزار گردید .به دلیل نبود امکانات در روستا ایشان به کوره های آجرپزی در شهرستانهای استان آذربایجان غربی همراه با همسرش مشغول کار شدند و در این زمان موقع انجام وظیفه خدمت سربازی شهید شجاعی فرارسیده بود و سپس همسر خود را نزد خانواده خود گذاشته تا دوران سربازی را به اتمام رساند.
شهید صاحب دو دختر شدند و بعد از اتمام سربازی همسر و بچه های خود را برداشته و باز در تابستانها به کار آجرپزی ودر زمستانها به گاوداری و مرغداری مشغول شدندوبا سربلندی خانواده خود را همراهی میکردند.
در طول این سالها صاحب دو فرزند پسر دیگر شدند و خانواده 6نفره تشکیل دادند .در سال 1386وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شدند.
شهید شجاعی قبل از ورود به سپاه در شهرستان محل زندگی خود یعنی بوکان بسیجی فعال بودند و همیشه در صحنه حاضر وآماده بودند.
بعد از ورود به سپاه در گردان شهید خرازی مشغول به خدمت شدند و بعد از چند سال در لشکر3عملیاتی حمزه سیدالشهداء به خدمت ادامه دادند.
شهید شجاعی به سلاحهای کلاشینکف و تیربار آشنایی کامل داشتند و در اواخر عمرشان تیربارچی بودند که لوح تقدیر از طف فرمانده وقت دریافت نمودند.ایشان در عملیاتهای متعددی شرکت داشتند چند بار هم مجروح شدند .
او با دیدن مردان و زنام مظلومی که به دست تروریستها وتکفیریهای داعش کشته می شدند طاقت نیاورد و با اولین فرصتی که دست آوردند و در نوزدهم دی ماه 94 سوریه اعزام شد. سرانجام در سیزدهم بهمن 94 در عملیات آزاد سازی نبل الزهرا به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
